Kiedy w dzieciństwie nie czułeś się bezpiecznie- chaos, kłótnie rodziców, krzyk, nałogi, stres i niedostępność rodzica- to Twoje prymitywne części mózgu: gadzi mózg (pień mózgu) i emocjonalny mózg (układ limbiczny), które reagują bez Twojej woli, stają się zbyt czułe. To jest połączone z autonomicznym układem nerwowym- część współczulna, który nadmiernie reaguje na bodźce w otoczeniu i wydziela: adrenalinę, norepinefrynę i kortyzol. Wówczas pojawiają się zaburzenia lękowe, ataki paniką- ciągłe pobudzenie i czujność.
Pod wpływem stresu Twój mózg zaczyna interpretować , to co się dzieje wokół Ciebie, jako zagrożenie poprzez myśli i wybieganie w przyszłość- katastroficzna interpretacja wydarzeń i symptomów w ciele. Twój mózg zaczyna oczekiwać zagrożenia, którego nie ma. Lęk jest emocją pojawiająca się, kiedy skupiasz się na przyszłości. Jest to emocja zorientowana na przyszłości, zamiast bycia w ,,tu i teraz”.
Najważniejszym elementem pracy z lękiem i paniką, jest zmniejszanie ilości stresu na co dzień oraz praca z myślami- nie wybieganie w przyszłość/katastrofizacja. Stres napędza myśli, a myśli napędzają stres. Wysokie reakcje stresie oznaczają brak balansu w życiu i są spowodowane zbyt duża ilością obowiązków, brakiem odpoczynku,ciągła presją, dążeniem do czegoś. Stres pojawia się wówczas, kiedy Twoje wymagania przekraczają Twoje zasoby. Twój układ nerwowy wchodzi wtedy w ciągły tryb ,,walcz lub uciekaj” oraz zamroź się i pojawia się stan zagrożenia. Twój gadzi mózg i emocjonalny jest zbyt aktywny-kora mózgowa (część myśląca i regulująca) jest wyłączona. Dlatego jesteś ciągle pobudzony i przestraszony. Twoje myślenie logiczne jest wyłączne.
Koniecznie postaraj się znaleźć BALANS w życiu, kiedy pod wpływem stresu, Twoje ciało zaczyna wysyłać sygnały somatyczne- ciągłe napięcie, rozpędzone myśli, ból fizyczny, zwiększona percepcja bólu, pobudzenie, zmęczenie, niepokój, podniesiony puls, roztrzęsienie itd. Zadaj sobie pytania: czy nie robisz za dużo również dla innych? Czy nie wymagasz zbyt dużo od siebie? Czy nie chcesz za szybko, za dużo? Czy Twoje tempo nie jest za szybkie? Czy umiesz się wyciszyć i odpocząć? Czy umiesz stawiać granice i mówić ,,nie”. Jeśli tak, to czy chcesz to zmienić?
