Jeśli dorastałeś w środowisku rodzinnym, w którym panował chaos emocjonalny, wysoki poziom stresu, brak przewidywalności, niestałość emocjonalna, wycofanie rodziców czy ich nerwowość , to Twój mózg musiał wykształcić mechanizmy adaptacyjne. Powstały po to, żeby wykrywałać niekończące się zagrożenie- trwanie w ciągłym stanie alarmowym. Na poziom hormonu stresu u małych dzieci, ogromny wpływ ma emocjonalna atmosfera panująca w domu rodzinnym (ukryte napięcie emocjonalne czy kłótnie/konflikty ). Jako rozwijające się dziecko, czułeś wszystkie emocje swoich opiekunów. Dzieciństwo jest fundamentem stanowiącym Twoje poczucie bezpieczeństwa i spokoju w życiu dorosłym .
Kiedy twój mózg i układ nerwowy jest wyczulony na wszelkiego rodzaju bodźce, to zaczynasz odczuwać przerażające odczucia w ciele, tzw. symptomy psychosomatyczne. Wówczas zaczyna się dziać, coś co totalnie zabiera Twoje poczucie spokoju- katastroficzna interpretacja tych odczuć. Tak powstają zaburzenia lękowe, fobie, nerwica natręctw ( zaburzenia obsesyjno kompulsyjne). Możesz się nawet doprowadzić do ataków paniki, ponieważ masz tendencje do do interpretowania lekko nietypowych lub niekomfortowych odczuć cielesnych jako zagrażającym Twojemu funkcjonowaniu czy życiu (zemdleję, upadnę, nie wytrzymam tego, zauważą,że się pocę, nie wypowiem ani jednego słowa, nie poradzę sobie, muszę stąd uciec itd). Pojawiający się bodziec wewnątrzny (odczucie ) lub zewnętrzny (kłótnia z partnerem, rozmowa, bliskość itd) wywołuje różnego rodzaju objawy somatyczne. W takiej sytuacji tendencje do nadinterpretacji odczuć przyczyniają się do odczuwania zwiększonego lęku.
Twój wewnętrzny dialog -skrypt intepretacji/percepcji wydarzeń występuje w formie telegraficznej (Bourne, 2015). Jedno krótkie słowo, obraz, wypowiedź kogoś, spojrzenie, zachowanie zawiera w sobie serię myśli i wspomnień ( również z dzieciństwa) oraz powiązań. Katastroficzny filtr przez który spoglądasz na odczucia w ciele dodatkowo wzmaga lęk, a nawet panikę. Zwiększaj świadomość tego mechanizmu w celu zmniejszenia katastroficznego myślenia. Kiedy się nie boisz tych odczuć to uspokaja się Twój układ nerwowy i czujesz się bezpiecznie.
